دوباره باد شده بی قرار گیسویت
شدند جمع ملائک مقیم در کویت



تو امتحان نشده سربلند تاریخی
تویی همان که خدا هم شده ثناگویت

دخیل بسته فرشته به چادرت بانو!
و مست کرده"صبا" را نسیم خوش بویت

پیمبر از نفست بوی عشق می شنود
به وجد آمده حیدر ز بانگ یاهویت

چنان تجلی ماهی که حضرت خورشید
گذاشته سرِ خود را به روی زانویت

بهای عشقِ به حیدر چقدر سنگین است
به پای عشق ورم کرده است بازویت

بیا و محض گل روی مرتضی دیگر
نگیر دست خودت را به روی پهلویت...

سال_۹۴