• یکشنبه 13 آبان 03


شعر مناجات با خدا -(خدایا به جاه خداوندی‌ات )

718

خدایا به جاه خداوندی‌ات  
که بخشی مقام رضامندی‌ات

طمع نیست از کشت بی‌حاصلم
به خشنودی‌ات کار دارد دلم

بسی شرمسارم ز نفس فضول
ز طاعت مکدّر، ز عصیان ملول

که نیک و بدم هر دو نبوَد روا
چو عصیان بود طاعتم ناسزا

ندارم به جز عفو چیزی به کف
شد از کف مرا نقدِ فرصت تلف...

به درگاهت آورده‌ام عجز خویش
سر از شرمِ بی‌برگی افکنده پیش

نگیری چه‌سان دست افتاده‌ای
که خود از کرم هستی‌اش داده‌ای؟

به یک عمر در نعمتت زیستم
گدای درت نیستم، کیستم؟

اگر هست بنما درِ دیگرم
وگر نه به حرمان مران زین درم

در افتادگی از که خواهم مدد؟
مدد از که افتادگان را رسد؟...

که عصیان به کوی کریمان برند
گنه هدیه آرند و غفران برند

به هر حاجتم از تو امّیدوار
که هم فیض‌بخشی، هم آمرزگار

سبک
صوفی‌نامه (دستگاه ماهور)

  • پنج شنبه
  • 12
  • اردیبهشت
  • 1398
  • ساعت
  • 13:59
  • نوشته شده توسط
  • ابوالفضل عابدی پور

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید


حجم فایل 951.52 KB
تعداد بازپخش 23
تاریخ بارگذاری پنج شنبه 12 اردیبهشت 1398 05:01

ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران