خدا وقتی نخواهد، عمر دنیا سر نخواهد شد
گلوی خشک صحرایی به باران تر نخواهد شد
و تا وقتی نخواهد برگی از کاجی نمی‌افتد
و باغی از هجوم داس‌ها پرپر نخواهد شد
خدا وقتی نخواهد دانه‌ای کوچک‌تر از باران
گلی بالارونده مثل نیلوفر نخواهد شد
و کرم کوچکی... پروانه‌ای زیبا... و کوهی سخت،
عقیق و شیشه و آیینه و مرمر نخواهد شد
خدا وقتی بخواهد، می‌شود... وقتی نخواهد، نه...
گلی بازیچۀ طوفان غارتگر نخواهد شد
خدا وقتی بخواهد، غیر ممکن می‌شود ممکن
ولی وقتی نخواهد، واقعاً دیگر نخواهد شد
- جمعه
- 13
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 17:56
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مریم سقلاطونی
ارسال دیدگاه