اذن ورود به شهرالله
ماه‌صیام رمضان‌الکریم

ای شاهد هر دو جهان دور از نظر افتاده‌ام
خواهم روم تا آسمان دور از نظر افتاده‌ام

ای مرغک قدسی نشان پرواز کن درآسمان
من‌کنج‌این‌محبس‌نهان دور‌ازنظر افتاده‌ام

بال‌وپرم زخمی شده زخم ازگناه‌ومعصیت
شد بسته بررویم جنان دورازنظر افتاده‌ام

آرام جان خسته‌ام ذکر سحرگان تویی
رحمت اگر گشته عیان دور از نظرافتاده‌ام

ماه صیام آمد ولی در غفلت محضم ببین
بر دوش من بارگران دور از نظر افتاده‌ام

گفتی‌که‌راه بازگشت بسته نگردد هیچگاه
باز است‌این‌درهمچنان دورازنظرافتاده‌ام

امید برفضل تو تا بستم صدایم کرده‌ای
لطفت کران‌تابیکران دور ازنظر افتاده‌ام

گفتی بیا من آمدم با کوله باری از گناه
ای‌پادشاه‌انس‌وجان،دورازنظرافتاده‌ام؟