جهان را، بی‌کران را، جن و انسان را دعا کردی
زمین را، آسمان را، ابر و باران را دعا کردی
تمامِ مردمِ ایران سرِ خوانِ شما هستند
که هم شیراز، هم قم، هم خراسان را دعا کردی
اثر کرده دعایت در زنی آوازه‌خوان حتی
و این یعنی تمامِ روسیاهان را دعا کردی
مبادا آن‌که دِینی باشد از زنجیر بر دوشت
غل و زنجیر را، دیوارِ زندان را دعا کردی
به ضربِ تازیانه روزه‌ات را باز می‌کردند
تو اما قبلِ افطارت نگهبان را دعا کردی
- چهارشنبه
- 18
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 12:58
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سیده فرشته حسینی
ارسال دیدگاه