لطف شما رسیده به ما از قدیمها
عمریست می وزم پی تو با نسیمها
پر میکشد به خلوت من یاد روی تو
وقت ،،سحر،، به بال وپر ،،یاکریمها ،،
روزی خور توأند گدایان و شاهها
حتی نشسته اند به خوانت کریمها
غرق گناه هستم و دلخوش به رحمتت
یعنی امید هست به لطف رحیم ها
حوا و سیب وسوسه، آدم ، گناه ، عشق
باید پناه برد به او از رجیم ها
بی تو سیاهپوش شده شهر داغدار
دستت چونیست بر سر و روی یتیمها
- چهارشنبه
- 18
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 13:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسین جعفری
ارسال دیدگاه