در غم کرب و بلا سوزد دلم دیوانه ام
هم نفس با اشک و آهم با طرب بیگانه ام
زآن صباحی که حسین را عاشقم، دلداده ام
آتشم دودم سراپا نالۀ مستانه ام
در درون سینه ام صد پاره آتش جای دل
بحر غم را موج اشکم مادح جانانه ام
در سرای عاشقان مانند نی نالد دلم
شمع عشقم فیض ده بر هر در و هرخانه ام
گرمی دلها بود این ناله های سوز من
گه به محفل گه به مسجد ، هیئت و کاشانه ام
متن گفتارم به تأثیری شرر باشد به دل
من ندانم شور عشقم ساقیم پیمانه ام
روح من در ملک عشقش می پذیرد راحتی
در حقیقت باغ گل را سایۀ پروانه ام
گر چه رفته نوجوانی لیک در گلزار عشق
خادم پیرم هنوزم بو کنِ گلخانه ام
نوحه خوانی بر حسین منصب شاهانه است
روز محشر مفتخر از منصب شاهانه ام
غیبت #عدلی نگویم گر بگوید شاعرم
مدح گویم نوحه خوانم ساکن میخانه ام
- چهارشنبه
- 18
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 14:38
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حاج اصغر فرشچی
ارسال دیدگاه