شعر خودمی کنم آغاز،حسن جان من است

داده بر من پر پرواز،حسن جان من است

بِنِگر بر دو لب احمد مختار و ببین

که کند حسِّ خود ابراز،حسن جان من است

پدرش وصف ورا کرده به میدان نبرد

او بود یکه و تک تاز، حسن جان من است

گرچه امید دل حضرت زهراست حسین

قلب زهرا دهد آواز، حسن جان من است

رجز حضرت عباس به میدان نبرد

که به آن می کند اعجاز، حسن جان من است

خانه اش قتلگه غربت او گردیده

نبود همسرش همراز، حسن جان من است

همه ی عمر شده خاطره ی کوچه غمش

یاد مادر به تو دمساز، حسن جان من است

ذکر (لاله) همه ی عمر فقط یا حسن است