لبالب شد ز خون دل اياغ حضرت صادق
دلم چون لاله مى سوزد ز داغ حضرت صادق
چو در خاك مدينه زائرش منزل كند از جان
به هرجا اشك مى گيرد سراغ حضرت صادق
در اين شب ها بود روشن مزار بى رواق او
كه باشد اشك مهدى چلچراغ حضرت صادق
خزان هرگز نمى گردد بهار دانش و بينش
از آن گل ها كه بشكفته به باغ حضرت صادق
معطر مى كند بوى دل آويزش فضاى جان
همان گل هاى علم باغ و راغ حضرت صادق
نشسته در عزا موسى بن جعفر با دلى سوزان
زند آتش به جانش سوز داغ حضرت صادق
ز شعر جانگدازت شعله خيزد «حافظى» زيرا
شد از خون جگر لبريز اياغ حضرت صادق
شاعر:حسین(حافظی)
- سه شنبه
- 14
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 14:20
- نوشته شده توسط
- علی
ارسال دیدگاه