کنار دل و دست و دریا، اباالفضل!
تو را دیده‌ام بارها، یا اباالفضل!
تو از آب می‌آمدی، مشک بر دوش
و من در تو غرق تماشا، اباالفضل!
اگر دست می‌داد، دل می‌بریدم
به دست تو از هر دو دنیا، اباالفضل!
دل از کودکی از فرات، آب می‌خورد
و تکلیف شب، آب، بابا، اباالفضل!...
فدک مادری می‌کند کربلا را
غریبی تو هم، مثل زهرا اباالفضل!
تو را هر که دارد ز غم بی‌نیاز است
وفا بعد از این نیست تنها اباالفضل!
تو با غیرت و آب و دست بریده
قیامت به پا می‌کنی، یا اباالفضل!
- پنج شنبه
- 2
- خرداد
- 1398
- ساعت
- 16:50
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
ابوالقاسم حسینجانی
ارسال دیدگاه