#مناجات_رمضانیه
#شب_جمعه

چِه کنم من دلم از بارِ گنه سنگین است
بر سرم این همه آوارِ گنه سنگین است

رو سیه آمده ام تا به درت توبه کنم
یک دل و این همه آثارِ گنه سنگین است

چه گران است که از خود نشدم دل نگران 
و چه حاجت به بیان عارِ گنه سنگین است

از لبم شعله ی عصیان و گنه می ریزد
مددی شدتِ این نارِ گنه سنگین است

من که خود آگهم از زشتیِ کارم مولا
گر چه این جراتِ اقرارِ گنه سنگین است...

....آمدم تا که بگویم به خودم بد کردم
بر من این کوهِ ز رفتارِ گنه سنگین است

تو که دادی به من این پاکیِ بنیانِ سرشت
رو سیه را غمِ زنگارِ گنه سنگین است

من ندانم ز کدامین عملم توبه کنم
بس که این وسعتِ بازارِ گنه سنگین است

طلبِ توبه و بخشش کنم از درگهِ تو
غرقِ تقصیرم و پندارِ گنه سنگین است

بارالها قلمِ عفو بکش بر گنهم
با دو دستِ تهی ام بارِ گنه سنگین است!
................................................
تشنه ی کرببلام گر چه دلِ تنگِ مرا
روضه ی بی کسی و غربتِ شَه سنگین است

یا حسین جان بطلب زائرِ شش گوشه شوم
حسرتِ روی تو ای حضرتِ مَه سنگین است!

#پنجشنبه_۲۶_اردبیهشت_۹۸
#هستی_محرابی