تنها نه ما ، حتی نبی هم هست حیرانش
خورشید روزی می بَرَد از نور ایوانش

وقتی به میدان می رود_ چون بید می لرزند
یل های نامی روبه روی تیغ مژگانش

تنها نه با احمد... خدا از اول تاریخ
با صوت حیدر حرف می زد با رسولانش

بوسه زدن بر پای حیدر کار هر کس نیست
من بوسه می چینم فقط از دست سلمانش

هر کس ندارد در دل خود عشق حیدر را
علامه هم باشد دروغین است ایمانش

□
بین تمام ذکر هایی که علی می گفت
دل از خدا می بُرد ذکرِ "فاطمه جانش"

مثل یتیمان کاش من هم می توانستم
یک بار بگذارم سرِ خود را به دامانش