یا امام صادق علیه السلام

در غربت مدینه و بی یار می روی

با حالتی شکسته و تب دار می روی

عمامه ات کجاست عزیز دل نبی

این گونه بی عبا و گرفتار می روی

دشمن سوار مرکب و آقای من چرا

پای برهنه همره اشرار می روی                       

پیچیده عطر فاطمه در کوچه های شهر

  با یاد یاس و آتش و دیوار می روی      

مهمان جام زهری و در غربت و سکوت

در ظلم اشقیا و به اجبار می روی

آقا نشسته خون جگر بر لبانتان

با چشم های بی رمق و تار می روی

آنقدر با سکوت بقیع همنشین شدی

مولای بی نشانی این سرزمین شدی

نعیمه امامی اشلق