بند اول:
دوباره هشتِ شَوّال
حالِ دل میشه بد حال
مرغِ دل غرقِ غصه
میزنه تا بقیع بال
میره با بی قراری
به سره اون مزاری
که واسش جای گنبد
مونده خاک یادگاری
میباره از آسمون
نم نمِ بارونِ خون
کبوترا بی امون
همه شدن روضه خون
هواش عجیبه بقیع
به غم نصیبه بقیع
نداره صحن و سرا
چه قدر غریبه بقیع
آه و واویلا بقیع
بند دوم:
نه یه گنبد ، نه طائر
نه روضه خون ، نه ذاکر
نه ضریحی که دورش
جمع بشه چند تا زائر
غم و غربت نشسته
روی قبرای خسته
بدون شک خدا هم
دلش اینجا شکسته
شیعه با حالِ بکاء
تویِ بقیع بی صدا
میخونه روضه برا
گُلای خیرالنساء
بقیع و صحن و سرا
مرقد و ایوون طلا
شده تموم غم و
حسرت ما نوکرا
آه و واویلا بقیع
بند سوم:
می پرم تا مدینه
می زنم باز به سینه
دل من از غمِ تو
بقیع خیلی غمینه
می خونم من با زاری
بقیع زائر نداری
شبات تاریک و سرده
پُرِ گرد و غباری
آخر یه روزی ماها
با شور و عشق و نوا
توی بقیع میسازیم
حرم مثه کربلا
حال و هوایی می شه
برو بیایی می شه
سینه زنی تو بقیع
عجب شبایی می شه
آه و واویلا بقیع
یاحسین(طاها تحقیقی)
علیرضا_پناهیان
رضا_نصابی
- یکشنبه
- 2
- تیر
- 1398
- ساعت
- 10:8
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
طاها تحقیقی
ارسال دیدگاه