تمام آبروی خاک مایی =تویی که یادگار مجتبایی
سلام ای آنکه هنگام طوافت= دل مامی شود کرببلایی
به شهرری مقیمی تو ، کریم ابن کریمی تو
ز درد و غم سهیمی تو
کنار تو اگر امشب پریشانیم
فقط فکر بقیع و قبر ویرانیم
وای واویلا
نمایان جلوه ای ازکربلا شد =مدینه غرق در شور و نوا شد
علمدار احد از پا نشسته = عزای حضرت حمزه به پا شد
شده غرق بخون رویش ، زسینه تا به پهلویش
پریشان گشته گیسویش
اگرچه خواهرش صاحب عزا باشد
ندیده یک سری بر نیزه ها باشد
وای واویلا
- یکشنبه
- 2
- تیر
- 1398
- ساعت
- 14:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه