دلا باید بهر دم یا علی گفت
نه هر دم بل دمادم یا علی گفت
بهر کس در جهان آفرینش
حوادث شد مُجسّم یا علی گفت
یقین سرّیست در دلها که هر کس
بهر شادی بهر غم یا علی گفت
یکی در حال محنت یاد او کرد
یکی خوشحال و خرّم یا علی گفت
دو مؤمن را ببین وقت ملاقات
زبان هر دو باهم یا علی گفت
دمیکه روح بر آدم دمیدند
ز جا برخاست آدم یا علی گفت
نبودی نوح را ایمن ز طوفان
ز اخلاص آن مکرم یا علی گفت
رها شد هود پیغمبر ز شدّاد
گمانم آن معظم یا علی گفت
ز بطن حوت یونس گشت آزاد
ز بس در ظلمت یم یا علی گفت
به ابراهیم آتش شد گلستان
به قصد اسم اعظم یا علی گفت
به اسماعیل عطش چون غالب آمد
بپای آب زمزم یا علی گفت
مه کنعان رسید از چاه بر جاه
ز بس در وادی غم یا علی گفت
نمیشد دیدۀ یعقوب روشن
بسی با ذکر مبهم یا علی گفت
بلا ایوب را بگرفت امّا
بهر پیچ و بهر خم یا علی گفت
جهان در حیرتند از صبر ایوب
بهر آفت مصمَّم یا علی گفت
سر ببریدۀ یحیای مظلوم
میان طشت زر هم یا علی گفت
شد آهن نرم اندر دست داود
بسی با عزم محکم یا علی گفت
وحوش آمد بفرمان سلیمان
به امر حیّ العالم یا علی گفت
عصا در دست موسی اژدها شد
کلیم آنجا مسلم یا علی گفت
نمی شد زنده هرگز جسم میّت
یقین عیسی بن مریم یا علی گفت
پیمبر در شب معراج برخاست
بسوی قرب اعظم یا علی گفت
رسید آنجا که بوده قاب قوسین
ندایی آمد آنهم یا علی گفت
به پیغمبر که میشد وحی منزل
ملک در اولین دم یا علی گفت
علی در کعبه بر دوش پیمبر
قدم بنهاد آندم یا علی گفت
شود ظاهر جمال حق سر دار
هر ان کاو مثل میثم یا علی گفت
رها گردد ز مشکل دشمن و دوست
غرض هر کس بعالم یا علی گفت
بفرقش کی اثر می کرد شمشیر
شنیدم ابن ملجم یا علی گفت
علی حلال جمع مشکلاتست
«علومی» هم دمادم یا علی گفت
- دوشنبه
- 3
- تیر
- 1398
- ساعت
- 14:13
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد حسین کتابچی
ارسال دیدگاه