◾شهادت امام صادق(ع)

◾بنداول
شعله‌ور گشته آتش از خانه
سوخت از ظلم و جور کاشانه
صادق آل فاطمه تنها
سوخته پشت در چو پروانه
دست بسته کشان کشان بردند
از در خانه سوی بیگانه
بین کوچه به او جسارت شد
مرغ بی بال و پر در این لانه
پیر مرد قبیله‌ی توحید
بار غمهاو غصه بر شانه
بد دهن بود بسکه دشمن دون
گشته روی امام دین گلگون

◾بنددوم
ای اهالی شهر پیغمبر
مرغ توحید میزند پرپر
اینکه قرآن ناطقش خوانند
اینکه در علم ثانی حیدر
باب علم نبی‌ست هر نفسش
نطق او ذوالفقار بر منبر
نیمه شب در میان آتش سوخت
پشت در بود همچنان مادر
تازه شد غصه و غم زهرا
آسمان میزند ز غم برسر
پا برهنه امام را بردند
خاطرش را شبانه آزردند

◾بندسوم
یادم آمد اسیری زینب
ز همه دستگیری زینب
یادم آمد نگاه مضطربش
همه جاسر به زیری زینب
یادم آمد ز بعد عاشورا
کوفه و شام امیری زینب
چقدر لطمه زد به صورت خود
همه دیدند پیری زینب
خطبه خوان شد به لحن حیدریش
گشته گاه دلیری زینب
خطبه خواند و یزید ساکت شد
حق حیدر دوباره ثابت شد