• چهارشنبه 16 آبان 03


شعر غزل توسل حضرت معصومه علیهاالسلام -(باز وا کرده نگاهت به حرم پای مرا)

891

باز وا کرده نگاهت به حرم پای مرا
به ضریحت برسان دست تمنای مرا

چیست خاصیت این عشق که با جاذبه‌اش
می‌کشد سوی حرم خلوت شب‌های مرا

مثل من خستۀ دور از وطنی، می‌فهمی
بهتر از هر کس دیگر دل تنهای مرا

راستش غربت قم مثل خودش سوزان است
بنشاند مگر الطاف تو در سایه مرا

به گمانم خودش این غسل زیارت باشد
اشک شوقی که گرفته‌ست سراپای مرا

دل من کاشی صحن است، که معمار ازل
کرده محدود به دیوار تو دنیای مرا

باید ای خوب، ببخشی به بزرگیّ خودت
غصه پر می‌کند از آه اگر نای مرا

آمدم سوی ضریحت، بسپار امشب هم
خادمت باز کند پیش خودت جای مرا

  • چهارشنبه
  • 5
  • تیر
  • 1398
  • ساعت
  • 11:14
  • نوشته شده توسط
  • ابوالفضل عابدی پور

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران