شُکرِ حق از ازل عشقت به دل ما افتاد،
مرده بودیم و ز تو جان به تقَل ْلا افتاد،
کار این دسته ی مجنون پی لیلا افتاد،
زندگی مان همه اش دست تو آقا افتاد،
در میان دو جهان گوهر نایابی تو
ما غلامان درت حضرت اربابی تو
صاحب جودی و ما از تو عطا میخواهیم،
غرق ظلمت شده ایم از تو صفا میخواهیم،
زکرمخانه ی تو فضل و سخا می خواهیم،
دردمندیم ز دست تو دوا می خواهیم،
نطری کن که نگاه تو شفا می بخشد
محض روی تو خداوند مرا می بخشد
ای نگارا همه جانها به فدایت آقا،
میرسد باز زهر گوشه نوایت آقا،
عالمی گشته سیه پوش عزایت آقا،
ابر باران شده چشمان گدایت آقا،
گشته گریان غم و غربت تو هرعاشق،
یاغریب الغربا ای گل زهرا صادق،
غرق در حضرت حق وقت ثنایت بودی،
تو هدایتگر و آیات هدایت بودی،
بهترین بنده ی دربار خدایت بودی،
سرسجاده تو مشغول دعایت بودی،
پای شیطان چو در خانه ات آقا وا شد،
لرزه افتاد در عالم همه جا غوغا شد،
چه بگویم!! که لعین ابن لعین بد تا کرد،
در میان دو جهان غمکده ای برپا کرد،
ناسزا و گفت و ستم ظالم بی پروا کرد،
کرد اهانت به تو و خون جگر طاها کرد،
ریسمان گردنت انداخت جنان ریخت بهم،
ناله زد مادرتان کون و مکان ریخت بهم،
آسمان دید جفا،مهد صفا را میبرد
دست بسته گوهر آل عبا را میبرد
از سر کینه چه بد!! روح دعا را میبرد
پی مرکب چه وقیحانه شما را میبرد
بی صفت تا که توانست تو را محزون کرد،
ناسزا گفت به زهرا و دلت را خون کرد،
عاقبت زهر ستم بر تن تو کاری شد
سهم تو از همه دنیا غم بی یاری شد
لحظه ی رفتن تان صحنه ی غمباری شد
اشک از گوشه ی چشمان شما جاری شد
گریه را نذر غم یار و حبیبت کردی
یادی از داغ و غم جد غریبت کردی
یادت آمد که حسین بن علی تنها ماند
تشنه لب غرق عطش در بغل دریا ماند
وای از آن لحظه که تنها وسط اعدا ماند
زخمی افتاد و سرش رفت تن او جا ماند...
- پنج شنبه
- 6
- تیر
- 1398
- ساعت
- 15:38
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا آهی
ارسال دیدگاه