روزی عثمان در کنار مسجد نشسته بود، مرد فقیری از او کمک مالی خواست، عثمان پنج درهم به وی داد.
مرد فقیر گفت: مرا نزد کسی راهنمایی کن که کمک بیشتری نماید. عثمان به امام حسن و امام حسین علیهما السلام اشاره کرد، وی پیش آن ها رفت و درخواست کمک نمود.
امام مجتبی علیه السلام فرمود: «ان المسالة لا تحل الا فی احدی ثلاث دم مفجع، او دین مقرح، او فقر مدقع (۱)
درخواست کردن از دیگران جایز نیست. مگر در سه مورد: دیه ای به گردن انسان باشد که از پرداخت آن عاجز است، یا بدهی و دینی کمرشکن داشته باشد که توان ادای آن را ندارد و یا فقیر و درمانده گردد و دستش به جایی نرسد.»
کدامیک از این موارد برای تو پیش آمده است؟
عرض کرد: اتفاقا گرفتاری من یکی از همین سه چیز است.
آنگاه حضرت پنجاه دینار به وی داد و به پیروی از آن حضرت، حسین بن علی علیهما السلام چهل و نه دینار به او عطا کرد.
فقیر هنگام برگشت از کنار عثمان گذشت.
عثمان گفت: چه کردی؟ جواب داد: تو کمک کردی ولی هیچ نپرسیدی پول را برای چه منظوری می خواهم؟ اما حسن بن علی در مورد مصرف پول از من سؤال کرد آنگاه پنجاه دینار عطا فرمود.
عثمان گفت: این خاندان کانون علم و حکمت و سرچشمه نیکی و فضیلتند.
نظیر آن ها را کی می توان یافت؟ (۲)
?منابع:
(۱): وسائل الشیعه، ج ۹، ص ۴۴۷
(۲): بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۳۳۲
- سه شنبه
- 11
- تیر
- 1398
- ساعت
- 12:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه