بشنو از نی که در این باب حکایت باقی ست
تا خدا هست وعلی هست،ولایت باقی ست
هر چه رفتم به نجف شوق من افزونتر شد
تا دم مرگ هم این شور زیارت باقی ست
جن و انسان و ملک زائر کویش هستند
تا ابد در حرمش عرض ارادت باقی ست
سالها از تو فقط دم زده ام اما باز
بر زبان لحظه ی توصیف تو لکنت باقی ست
چارده قرن سرودند و سرودیم ولی
شرح غمهای تو تا روز قیامت باقی ست
باز در خلوت خود شام غریبان دارم
من به بخشندگی ولطف تو ایمان دارم
- سه شنبه
- 11
- تیر
- 1398
- ساعت
- 15:29
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
احمد حسین پور علوی
ارسال دیدگاه