غزل ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
اي همه آسمانِ شده، خيره به هر نگاه تو
چشم رضا ستاره شد، مانده كنارِ ماهِ تو
لشگرِ حوريان ببين، برگِ خزانِ مقدمت
آمده تا كه بالِ خود، فرش كند به راهِ تو
شاد ز مقدم شما، قلبِ امامِ کاظم است
برده قرار نجمه را، خنده‌ي گاه گاهِ تو
وقتِ ظهور عفت و وقت طلوعِ عصمت است
مانده نگاه عاشقان، منتظرِ پگاه تو
هم قلمم نمی رسد هم کلمات قاصر است
وصف کند کمی از آن منسب و جایگاه تو
آهوی مشهدم ولی باز کبوتر توأم
زائرِ خسته آمده گنبد و بارگاه تو
كاش كني عنايتي، از سرِ لطف و مرحمت
تا که بماند این دلم، در کنف و پناه تو
- پنج شنبه
- 13
- تیر
- 1398
- ساعت
- 9:46
- نوشته شده توسط
- حسن فطرس
- شاعر:
-
حسن ثابت جو
ارسال دیدگاه