مدینه، دیدی غم پیمبرو
مدینه، دیدی غریبه حیدر و
تو کوچه، سیلی زدن به مادرم
مدینه، یادته دیوار و درو
مدینه، یادته اشک مادر و
حالا هم، داری بقیع بی حرم
می آییم ، با رجز یا مرتضی
از راه قدس و کربلا
ازدست دشمن خدا ، آزاد میشی
می خونیم، به عشق آل مصطفی
شعارِ البقیع لنا
بدست بچه شیعه ها، آباد میشی
واویلا نوحوا علی البقیع
کی دیده ، که آسمون خاکی بشه
به عرشِ، خدا هم هتاکی بشه
می میرم، برای غربت بقیع
سلامٌ، علی ائمةِ الهدی
سلامٌ، علی مصابیحِ الدُّجی
شکسته ، خدایا حرمت بقیع
می سازیم ، چهارتا گنبد طلا
با پرچم یا مجتبی
با صحن و ایوون طلا ، ان شالله
می سازیم، حرمی خوب و بهترین
رواق زین العابدین
ضریح برا ام البنین ، ان شاءالله
واویلا نوحوا علی البقیع
- بند آخر : امام زمان (عج الله تعالی فرجه)
کجایی، وارث مرتضی بیا
کجایی، امید شیعه ها بیا
بیا که، مدینه بیقرارته
آقاجون، رفتی بقیع دعام بکن
فدایی، اگه میخوای صدام بکن
بیا که ، شیعه چش انتظارته
من میخوام ، عزیز و محترم بشم
غلام مادرم بشم
فدایی (مدافع)حرم بشم، ان شاءالله
من میخوام ، کارگری کنم برات
آرزومه جلو پاهات
تو خاک و خون بشم فدات، ان شاءالله
- پنج شنبه
- 13
- تیر
- 1398
- ساعت
- 14:40
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسین رحمانی
ارسال دیدگاه