هوای خانه ی دل با وجود تو عالی ست
نفس بکش که هوا باتو غرق خوشحالی ست
مرا خدا به هوای تو آفرید آقا
غلامی سر کوی تو نیک اقبالی ست
قنوت هرشب من رنگ آسمان نگرفت
دعای ناقص من مثل کودک لالی ست...
که التماس بهشت از نگاهتان دارد
که در هوای تو محکوم بی پرو بالی ست
زمان کنار تو خیلی سریع می گذرد
ولی بدون تو هر ثانیه خودش سالی ست
سپاه چشم تو با یک نگاه فتحم کرد
قلمرو دل من سرزمین اِشغالیست
حضور حُسن تو رادیدم و غزل گفتم
طلوع چشم تماشایی ات عجب فالی ست
میان مجلس تو ای برادر زینب
مدافعان حرم جایشان چقدر خالی ست
حَسن نوشتم و دیدم کریم می خوانند
کتاب لطف تو را از قدیم می خوانند
- شنبه
- 15
- تیر
- 1398
- ساعت
- 11:6
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
اسماعیل شبرنگ
ارسال دیدگاه