ماه مهمانی خدای حسین
توبه کردم به اتکای حسین
حتم دارم خدا نگاهم کرد
با دعای گره گشای حسین
می شود لحظه لحظهء این ماه
شامل حال ما دعای حسین
شک ندارم که توبهء ما را
می پذیرد خدا برای حسین
بی شک از رحمت خدا دور است
هر کسی نیست آشنای حسین
زندگی می فروشد و با آن
آبرو می خرد گدای حسین
قابل پیشکش ندارم هیچ
پدر و مادرم فدای حسین
به خدا که قیامتی کرده
در دل ما برو بیای حسین
هر زمانی که روزه می گیرم
بیشتر می کنم هوای حسین
این لب تشنه متصل کرده
روزه ام را به روضه های حسین
بی سبب نیست سفرهء افطار
می شود سفرهء عزای حسین
نیزه و تیغ بود و دشنه و تیر
محشری بود کربلای حسین
از دل خیمه تا لب گودال
خواهرش رفت پا به پای حسین
تکیه بر نیزهء غریبی داد
گریه می کرد نینوای حسین
نانجیبانه هلهله کردند
تا نیاید دگر صدای حسین
از مقابل سرش بریده نشد
سر بریدند از قفای حسین
وای از آن دم که ذوالجناح آمد
بی سوارش به خیمه های حسین
من بمیرم به خاطر خلخال
شد جسارت به بچه های حسین
رفت انگشت و بعد انگشتر
بعد از عمامه و عبای حسین
خرج صد روضه است تنهایی
قصهء تلخ بوریای حسین
آنقدر شأن و منزلت دارد
که خدا هست خونبهای حسین
تا قیامت به یاد می ماند
کی شود سرد ماجرای حسین
- شنبه
- 15
- تیر
- 1398
- ساعت
- 12:0
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مهدی مقیمی
ارسال دیدگاه