بند ( ۱ )
کی میشه از بند این اسارت؛با یه نیم اشارت
ما رها بشیم و قسمت ما بشه؛بیایم زیارت
بارون لطف تو باز دوباره؛رو دلا می باره
اومده گلی که خزون هردلی؛ با اون بهاره
نگات واسمون درمونه
گدا بی تو بی سامونه
بی لطفت اقا عاشق تو؛کِی میتونه؛جون بگیره، بمونه
وقتیکه روبروت،توی،حرم میشینم
از تو قاب چشات،بذار،یه گل بچینم
گوشواره
"دلبر دلها رضا رضاجان
عزیز زهرا رضا رضاجان
من اومدم زیارتت تو هم بیا رضاجان
حضرت سلطان رضا رضاجان"
بند ( ۲ )
باز شبای شادی و سروره،شب عشق و شوره
دل ،بده به یار آسمونیمون ، که غرق نوره
یه عمره در به در نگاتم،زائر چشاتم
مست و دیونه ی صحنِ آزادی و گنبد طلاتم
چشا میباره معلومه
دلا پیش تو آرومه
اونی که بی توست خوب میدونه،که تو دنیا از چه لطفی، محرومه
هر جا که رو فرشِت... به سجده سر میزارم
بارونییه چشام .... روی گلات میبارم
گوشواره
"دلبر دلها رضا رضاجان
عزیز زهرا رضا رضاجان
من اومدم زیارتت تو هم بیا رضاجان
حضرت سلطان رضا رضاجان"
بند ( ۳ )
جز تو من...کسی رو ندارم،ای دارو ندارم
چی بهتر از این که قسمتِ من بشه،تو بِشی نگارم
نسیمِ رحمتِ تو باز دوباره ،عطرِ تو میاره
عاشقه دلی که اسم تو که میاد،یه دم می باره
شدم پایِ سقاخونه
یه دلداده ی دیوونه
خرابم آقا،خراب تو،مِی بریز از ساغر این ،میخونه
وقتی که تنگِ دل، تو خلوتم میشینم
عکس ضریحتو تو قاب دل میبینم
گوشواره
"دلبر دلها رضا رضاجان
عزیز زهرا رضا رضاجان
من اومدم زیارتت تو هم بیا رضاجان
حضرت سلطان رضا رضاجان"
سبک ابوالفضل جدیان
- پنج شنبه
- 20
- تیر
- 1398
- ساعت
- 10:24
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
منصوره محمدی مزینان
ارسال دیدگاه