[قَالَتْ زَيْنَبُ فَلَمَّا ضَرَبَ ابْنُ مُلْجَمٍ لَعَنَهُ اللَّهُ أَبِي وَ رَأَيْتُ عَلَيْهِ أَثَرَ الْمَوْتِ‏مِنْهُ ... فَقَالَ يَا بُنَيَّةِ الْحَدِيثُ كَمَا حَدَّثَتْكِ أُمُّ أَيْمَنَ وَ كَأَنِّي بِكِ ‏وَ بِنِسَاءِ أَهْلِكِ سَبَايَا بِهَذَا الْبَلَدِ .أَذِلَّاءَ خَاشِعِينَ‏ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ‏ النَّاسُ‏ فَصَبْراً صَبْراً فَوَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ مَا لِلَّهِ عَلَى ‏ظَهْرِ الْأَرْضِ يَوْمَئِذٍ وَلِيٌّ غَيْرُكُمْ وَ غَيْرُ مُحِبِّيكُمْ وَ شِيعَتِكُم‏].

ترجمه:

"حضرت زينب(س)فرمود:

زمانى كه ابن‏ ملجم‏(لعنه اللَّه عليه)پدرم را ضربت زد و من اثر مرگ را در آن ‏حضرت مشاهده كردم.پدرم به من فرمود:

گويا من تو و دختران اهل بيت تو را در اين شهر كوفه اسير و ذليل و خاشع می ‏بينم.شما می ترسيد از اينكه مبادا مردم شما را بربايند.صبركنيد!صبركنيد! ‏

به حق آن خدائی كه حبه را می شكافد و بشر را می آفريند در آن روز غير از شما و دوستان و شيعيان شما دوستی در روی زمين براى خدا نخواهد بود.".

كامل الزيارات،ابن قولویه قمی،ص ۲۶۶