خراسان از سوز غم شد ماتم سرا
کشته ی زهر کینه گردیده رضا
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)
قصر مامون دون گشته قتلگاهش
آنکه عالم هستی بوده پناهش
واویلا واویلا واویلا واویلا
مامون از کین بر رضا ستم افزون کرد
دل پاره ی قلب پیمبر خون کرد
واویلا واویلا واویلا واویلا
گل موسی‌بن‌جعفر امام معصوم
با زهر مأمون ستمگر شد مسموم
واویلا واویلا واویلا واویلا
در حجره ی در بسته چشم انتظار است
بهر دیدن جوادش بی قرار است
واویلا واویلا واویلا واویلا
سرش را روی خاک حجره بنهاده
منتظر دیدن روی جواده
واویلا واویلا واویلا واویلا
منتظر بوده بر دیدن جوادش
تا که کند از راه وفا امدادش
واویلا واویلا واویلا واویلا
جواد مظلوم او از ره رسیده
از داغ پدر گشته قامت خمیده
واویلا واویلا واویلا واویلا
در کنار بابایش دارد نوایی
گوید ای گل زهرا داد از جدایی
واویلا واویلا واویلا واویلا
جوادابن الرضایش بگرفته ماتم
ریزداز داغ بابا اشک دمادم
واویلا واویلا واویلا واویلا
برلبش انا الیه راجعون بود
دلش از مصیبت بابایش خون بود
واویلا واویلا واویلا واویلا
جوادالائمه با دل شکسته
در عزای امام هشتم نشسته
واویلا واویلا واویلا واویلا
غربت او اینگونه گردیده کامل
آمده در تشییع پیکرش قاتل
واویلا واویلا واویلا واویلا
درخراسان پیکرش گشته گلباران
پیکرجدش زیر سم ستوران
واویلا واویلا واویلا واویلا
- دوشنبه
- 31
- تیر
- 1398
- ساعت
- 10:30
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه