من چه کنم ؟ تواین شهرغربت بی یاورشدم
من چه کنم؟اگرچه سلطانم بی لشگر شدم
من چه کنم ؟ به چشم تر مهمون مادر شدم
بین کوچه چون . مادرم زهرا
بالب خونی . افتادم از پا . آه و واویلا
تا یه قدم میرم زمین میخورم وای مادرم
میچرخه کوچه ها به دور سرم وای مادرم
مسیر کوچه ها رو تار میبینم وای مادرم
پهلوم و میگیرم زمین میشینم وای مادرم
ازرو سرم . عبا افتاده
لرزه به این . پاها افتاده
لبام که از . صدا افتاده
وای رضا عزیز زهرا
ای پسرم . بیا که دارم دست و پا میزنم
ای پسرم . بیا که اسمتو صدا میزنم
ای پسرم . سرم و روی این خاکا میزنم
روی این خاکا . سرمیزارم من
یادعاشورا . روضه دارم من .روضه دارم من
رو سینه من کسی پانذاشته ای پسرم
زیرگلوم خنجری جانذاشته ای پسرم
بابات بااونکه تک وتنها جون داد ای پسرممحاسنم دست کسی نیفتاد ای پسرم
ای پسرم چشام میسوزه
ای پسرم لبام میسوزه
ای پسرم چشام میسوزه
- دوشنبه
- 31
- تیر
- 1398
- ساعت
- 14:22
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه