زائر امام رضا در
زیارت مخصوص

احرام بسته‌ام به حریم تو آمدم
بهر عطا و لطف کریم تو آمدم
آقای مهربان تو همه حج من شدی
از بهر یک نگاه عظیم تو آمدم

ای اسم اعظم همه‌ی انبیا رضا
در وقت مردنم تو به بالین من بیا
چشمم براه مانده نگاهی کنی ز لطف
بعد از زیارت تو روم سوی کربلا

صحن و سرای تو همه باغ و بهشت من
بسته به لطف تو همه‌ی سرنوشت من
شاعر شدم که مدح ترا منعکس کنم
زیبا نموده‌ای به جهان روی زشت من

نوکسیه نیستم که گدای قدیمیم
دراین‌حرم به‌عشق شماچون نسیمیم
(نقاره میزنند مریضی شفا گرفت)
حاجت گرفت فردی و گفتا کلیمیم