ز لطف آقا امام رضا،با اشک جاریِ از دو عین
به ذکرِ زیبای یا جواد،دلم شود اهل کاظمین
تو حجّ و میقات و زمزمی،تو بی نظیر و مُعظّمی
شبیه جدّ غریب خود،تو آبروی دو عالَمی
ای فدای آن جودِ بی حد و لطف بی کران شما
میشود عیان در همه زمان راهم از نشان شما
ای رَهِ نجاتم به مکتب و سیره و بیان شما
سیدی ابن الرّضا...
اگر چه عشقم به تو بُوَد،ارادتی صادق و عمیق
باید به راهِ عُبودیت،شوم تو را پیروِ طریق
برای ما تا به روز حشر،رَهِ تو راهِ سعادت است
هر آنکه شد عاشق شما،گلِ بهشت شهادت است
ای دعای تو بهر سائلان رفع حاجت و همّ و غم
ای شده شهید مسیر حق،ای اسیر ظلم و ستم
کن دعا که تا همسفر شویم با مدافعان حرم
سیدی ابن الرّضا...
- پنج شنبه
- 3
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 10:4
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه