بسوز ای دل که مولایم فدا شد
زمین و آسمان ماتم سرا شد
بزن برسینه با صد آه وناله
شبِ قتل جواد ابن الرضا شد
.
فدایم من فدای او
گدایم من گدای او
بسوزم در عزای او
.
خدایا من نمانم زیر دِین او
دلم دارد هوای کاظمین او
.
آه واویلا واویلا واویلا (2)
.
.
.
.
.
.
.
ز دست خصم دون دل پر شراره
جگر از زهر کین شد پاره پاره
خبر کن حضرت موسی الرضا را
نماید بر جواد خود نظاره
.
عزیز و جان زهرا بود
میان حجره تنها بود
به لبهایش این آوا بود
.
زدم پرپر به کنج حجرۀ بسته
کجایی مادرِ پهلوی بشکسته
.
آه واویلا واویلا واویلا(2)
.
.
.
.
.
.
.
بزن ناله بزن سینه برایش
که تا قسمت شود صحن و سرایش
چه خوش باشد اگر یک شب بخوانم
زیارتنامه در ایوان طلایش
.
بر این در ما سر نهادیم
همه هستیِ خود دادیم
گدای مولا جوادیم
.
کبوتر شد دل ما در هوای او
بهشت ما بُوَد ایوان طلای او
.
آه واویلا واویلا واویلا(2)
.
.
- پنج شنبه
- 3
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 12:49
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
یوسف حق پرست
ارسال دیدگاه