ای مقامت ز عُلویان برتر
آسمانِ بلندِ نیک اختر
.
سوره سوره خدا به قرآنش
گفته مدح تو را به صد منظر
.
با نگاهت که عین یزدانست
می بری دل ز دل تو ای دلبر
.
وقت مدح تو واژه از خامه
می شکوفد چو لاله بر دفتر
.
ازشمیمت گرفته جان صحرا
ای بهار ز آرزو بهتر
.
دیده کی دیده پادشاهی را؟
چون تو باشد ز دل خدا باور
.
کردگارت ز گنج پنهانش
کرده ظاهر تو را چنان گوهر
.
چون تو مهمان که دیده در عالم؟
میزبانی کند از او «داور»
.
تا شدم غرق بحر توصیفت
آمد از هر کرانه ، یا حیدر
.
چشم دوران ندیده در گردش
رهبری اینچنین وفا پرور
.
بیل در دست و خاک نخلستان
باشد او را چو پرنیان بستر
.
گر چه در خون دلت شناور شد
از جفاهای چرخ کین پرور
.
لیک نامت بلند و مانا شد
با فروغ نشانی از کوثر
.
مات و حیران فرشتگان مانند
چون تو آیی به عرصه در محشر
- پنج شنبه
- 3
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 14:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حاج داود بیدق داری
ارسال دیدگاه