صدای غریبیش تو حجره بلنده
داره همسرش بد به اشکاش می خنده
تو سن جوونی چقدر نیمه جونی
پاشو روی پاهات شاید که بتونی
پاشو غم ها رو از دل بابا بردار
پاشو مثل مادر به کمک دیوار
درسته که درد زیادی کشیدی
ولی داغ مسمار رو پهلو ندیدی
اگرچه عطش سوخته بابا گلوتو
در نیمه سوخته نیافتاده روتو
تنت رو اگرچه کشیدن کنیزا
ولی رد خونت نمونده رو خاکا
چقد رفته ای ای جوادم به مادر
پاشو تا قسمت ندادم به مادر
- سه شنبه
- 8
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 10:59
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسن کردی
ارسال دیدگاه