حضرت باقر امام بی قرینه
در مدینه شد شهید ظلم و کینه
واویلا واویلا واویلا واویلا (۲)
باقرالعلم نبی، امام مظلوم
اززهربه زین مالیده شده مسموم
واویلا واویلا واویلا واویلا
هشام دون خون جگر نموده دلها
درجنان می سوزد از این ماتم طاها
واویلا واویلا واویلا واویلا
امشب مدینه از غم ماتم سرا شد
بیت امام باقر بزم عزا شد
واویلا واویلا واویلا واویلا
عاقبت از زهر کین پرپر شد باقر
در جنان میهمان مادر شد باقر
واویلا واویلا واویلا واویلا
در بقیع،خاکی بودتربت باقر
از قبر او معلوم است غربت باقر
واویلا واویلا واویلا واویلا
همیشه بوده به یاد کرب و بلا
پیکردر خون و سر روی نیزه ها
واویلا واویلا واویلا واویلا
تشنگی و عطش طفلان را دیده
پر پر از کینه دیده یاس و سپیده
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده پیکر اکبر رااربااربا
کنار اکبر بر سر میزند بابا
واویلا واویلا واویلا واویلا
غرق در خون دیده قنداقه ی اصغر
با تیر سه شعبه بریده شدحنجر
واویلا واویلا واویلا واویلا
خون ازدو چشمش جای گریه چکیده
دیده عمویش را با دست بریده
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده با چشمان خود آن روح احساس
در کنار علقمه پیکر عباس
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده به مقتل شمردون خنجر کشید
راس جد غریبش از قفا ببرید
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده غلتیده در خون ماه مدینه
دیده اشک رقیه ،اشک سکینه
واویلا واویلا واویلا واویلا
در کربلا بوده باقر جانش بر لب
آن لحظه که دیده اشک عمه زینب
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده که آتش زددشمن به خیمه ها
بر روی نیزه دیده راس شهدا
واویلا واویلا واویلا واویلا
- پنج شنبه
- 10
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 10:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه