ملعونى خبیث به نام صالح بن وهب المزنى لعنة اللَّه علیه، ضربتى سخت با نیزه بر امام زد که حسین علیه السّلام از آن ضربت از روى اسب بر گونه راست بر زمین فرود آمد. بعد برخاست، صلوات اللَّه علیه. راوى گوید: زینب علیها السّلام از در خیمه بدر آمد و ندا مى ‏کرد: واى برادرم! واى سیّدم! و اى اهل بیتم! کاشکى آسمان بر زمین فرود آمدى و اى کاش کوهها در بستر هامون فرو پاشیدى. شمر به لشکر بانگ زد: درباره این مرد به انتظار چه هستید؟ بعد از هر سوى به امام حمله کردند. زرعة بن شریک-لعنة اللَّه علیه- ضربه ‏اى بر کتف چپ امام زد، امام نیز ضربه ‏اى بر او وارد کرد که هلاک شد. دیگرى با شمشیر ضربه‏ اى بر دوش امام وارد آورد که امام به چهره بر زمین افتاد و بعد از این ضربت به زحمت مى ‏نشست و بر روى زمین افتاد و خیزان می ‏رفت.

منبع:

لهوف؛ ترجمه میرابوطالبی؛ ص ۲۱۴