به طَوافِ حَرَمت خَلقِ خُدا می آیند
دَسته دَسته مَلَک از عَرشِ سَما می آیند
.
سُرمه ی دیده نَمایَند غُبارِ صَحنَت
اَنبیایی که به تَسبیح و دُعا می آیند
.
هیچ بیمار نَگردَد زِ مَطَبَّت نومید
دردمَندان سوی تو بَهرِ شَفا می آیند
.
حَرَمَت باغِ بِهِشت است، نَدارم تَردید
خِیلِ زُوّارِ تو دیدارِ خُدا می آیند
.
آستانِ تو پُر از پادِشَه و مِسکین است
بَهرِ پابوسیِ تو شاه و گِدا می آیند
.
هَر شَبِ جُمعه، روایت شُده تا مَشهَدِ تو
عَلی و فاطِمه از کَرب و بَلا می آیند
- دوشنبه
- 14
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 10:9
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا رسول زاده
علیرضا سلطانی محمدی