زاده سلطان طوس تا به جهان پانهاد
گشت زمین چو بهشت ، زآن گل مینو نژاد
ژاله زند بوسه ها برلب خندان گل
بلبل و گل پیش هم ، خرم وخندان و شاد
بید چو مجنون شده یکه و صحرا نشین
داد زشوریدگی زلف پریشان به باد
همره باد صبا روی چمن می دوند
در پی هم برگ ها از ره مهر و وداد
سروسهی شد خجل از قد و بالای خویش
سایه ی ابن الرضا چون به زمین اوفتاد
زمزمه ی جویبار چون غزل عشق دوست
میرود از آن سرود ، خاطره ی غم زیاد
بوی بهشت آمد و نغمه ی شادی به باغ
آن گل بی خار چون ، پای به گیتی نهاد
شوخی نرگس ببین خم شده روی زمین
تا که مگر پانهد ، بر سر و رویش جواد
مادر او خیزران از پدر چون رضا
عاشر ماه رجب این پسر پاک زاد
معدن احسان وجود آیت حسن و کمال
چشمه ی مهر و صفا ، خیمه ی دین را عماد
یاور دین خدا سرور خوبان تقی
دوست هر متقی ، دشمن کفر وعناد
مجمر پر آتش و، عود و سپند آورید
ذکر مکرر کنید : چار قل و ان یکاد
از اثر معجزش خاک طلامی شود
نقره کند برگ را آن شه نیکو نهاد
جود جوادی نگر، کز نظر لطف او
شاخه بی بار و خشک سبز شد ومیوه داد
کس نتواند دهد شرح کمالات او
گر همه دریا شود ، بهر نوشتن مداد
شاعر:حسان
- چهارشنبه
- 29
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 5:13
- نوشته شده توسط
- علی
ارسال دیدگاه