عباس به معرفت زبانزد باشد،
در درس وفا رتبه ی او صد باشد،
هرگز زدرش رد نشود دست کسی،
زیرا کرمش وسیع و بی حد باشد،
در گفتن مدحش نه زبانم حتی،
دفتر خجل و قلم کمان قد باشد،
حیرت زده دیده شد،،زاحسانش چون
بی جزر و مدام حالتش مد باشد،
درخلق خدا نسل علی آقایند،
او باحسنین تک و سرآمد باشد،
بر درگه حق مقام او جلوه گر است،
نازم به مقامش که چه امجد باشد،
ازبرق نگاه او حسین دوست شدیم
ولله که یارشاه سرمد باشد،
در بحر بلا همه به او روی کنند،
سرسخت ترین کشتی و چون سدباشد،
او باب حوائج است و درمان کارش،
منکرین او زقوم مرتد باشد،
درمحشر حق محشر دیگر دارد،
گرد او محل رفت و آمد باشد،
ولله که در زمره ی گمراهان است،
هرکس به فضائلش مردد باشد،
در کرببلا به کل عالم فهماند،
او وقف حسین سبط احمد باشد،
با خون خودش نوشت هر بنده ی حق،
باید که به عهد خود مسدد باشد،
شیر مادرش پرورشش داد چنین،
مثل پدرش نامی و سرمد باشد،
هرجا گره ای زکار خلق وا دیدم،
دیدم که زپای لطف او رد باشد،
اسباب شفاعت است به محشر دستش
زین روست که او صاحب مسند باشد،
آرزوی هر عاشق کویش اینست،
( اربعین حرم ) کنار مرقد باشد،
- پنج شنبه
- 24
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 14:54
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا آهی
ارسال دیدگاه