از نغمه سرایانِ غمِ یارِ قدیمم
نادیده جمالش به سراپرده ندیمم
مستم ز میِ میکده ی ساقیِ کوثر
عمریست که در گوشه ی میخانه مقیمم
فرزانگی ام در گروِ عشق وجنون است
با مهر علی در طلب عقل سلیمم
هرچند که نالایقم اما ز کرم داد
حب علی و آل علی رب کریمم
بیمار علی از چه پی چاره دردی
درمان مرا عشق علی داده حکیمم
از حکمت اگر دیده شود تار غمی نیست
چشمان علی بین طلبیدم ز نعیمم
آید به مشام دلم از باغ ولایت
بارایحه ی زلف علی طرفه شمیم
با روح جنان گفت بیا ساکن من باش
عطر گل روی علی افشانده نسیمم
میزان عملهای شروخیر خلایق
سنجیده به معیار علی ذات علیمم
در عرش برین فخر کنان حضرت جبریل
باخیل ملک گفت علی گشته زعیمم
پس با مدد مهر علی اهل بهشتم
ابلیس فرو مایه گریزد ز حریمم
از لطف علی بگذرد از جرم وقصورم
اللهِ تبارک وتعالی و رحیمم
- دوشنبه
- 28
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 12:49
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسنعلی بالایی
ارسال دیدگاه