بیستم ذالحجه ماهی سرزده
موسی جعفر به دنیا آمده
خانه ی صادق شده وادی طور
اهل بیت مصطفی غرق سرور
گل زگلزار ولایت وا شده
صادق آل نبی بابا شده
آمده نور خدای سرمدی
موسی جعفر زنسل احمدی
حور و غلمان آمده غرق سرور
شادمان در دستشان گلهای نور
از قدومش شهر یثرب گلشن است
با نگاهش چشم صادق روشن است
این پسر نور خدای داور است
پور صادق از تبار حیدر است
این پسر هدیه ز سوی سرمد است
این پسر از بوستان احمد است
این پسر با خلق و خوی حیدری است
در کرامت در سخاوت کوثری است
این پسر در حلم و تقوا مجتباست
در زمین او نور حی کبریاست
بر امام صادق است نور دو عین
در شجاعت جدمظلومش حسین
در عبادت همچوزین العابدین
شیعیان را اوبود حبل المتین
علم وحلمش چون امام باقراست
همچواجداد گرامش طاهر است
بعد صادق اوامامی لایق است
هفتمین انوار صبح صادق است
خاک کویش سرمه ی چشم ملک
تحت فرمانش تمام نه فلک
کاظمینش بهرمادارالشفاست
درد بی درمان عالم را دواست
شامل عالم بود احسان او
شیعه تا روز جزا مهمان او
عالم هستی بود بر او پناه
شیعه اش رامی کندمولانگاه
همچو حیدراو امیری می کند
از همه او دستگیری می کند
گرچه من با دست خالی آمدم
سوی آن مولی الموالی آمدم
ای دعا با یک نگاهت مستجاب
بردن نام تو در عالم ثواب
آمده عبد فقیری بر درت
کن نگاهم جان زهرا مادرت
گشته ام بار دگر مهمان تو
ریزه خوار سفره ی احسان تو
من کجا و این همه لطف و کرم
کن دعا یک شب بیایم در حرم
- چهارشنبه
- 30
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 9:12
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه