ای علمدارم ای تکیه گاهم
بی کسم کرده ای اِی پناهم
ماه شب هایم به خاک و خون تپیده
بی برادر گشتم و قدّم خمیده
عباس... خاک طف از خون ابروی تو تر شد
عباس... قلبم از جسم رشیدت پاره تر شد
عباس... آسمانم بی قمر شد
ای علمدارم یا اباالفضل
خون فرقت به روی جبین است
آسمان روی خاک زمین است
پُر شده کرببلا از بوی مُشکت
علقمه شرمنده لبهای خُشکت
عباس... بی تو خیمه گشته آماج جسارت
عباس... دشمنان بی حیا در فکر غارت
عباس... می رَوَد زینب اسارت
ای علمدارم یا اباالفضل
- چهارشنبه
- 30
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 14:8
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
بهمن عظیمی
ارسال دیدگاه