تویی رحمت واسعه ی خدا
منم نوکر خسته و روسیا
بی دعوت نبودم اگه اومدم
با گوش دلم ، شنیدم که گفتی بیا
ببین نوکرت سر بزیر اومده
آقاجان آقاجان آقاجان
یبارم نگفتی که دیر اومده
آقاجان آقاجان آقاجان
می بینی چقد حال و روزم بده
آقاجان آقاجان آقاجان
دلم واسه ی کربلا پر زده
آقاجان آقاجان آقاجان
--------------
تو شاهی و من تا ابد نوکرم
الهی به قربونت چشمات برم
حالاکه همه اهل دنیا شدن
نذار عشقتو ، زمونه بگیره ازم
میدونم نکردم برات نوکری
آقاجان آقاجان آقاجان
ولی تو همین حالمو می خری
آقاجان آقاجان آقاجان
گناهامو بازم نیاری به روم
آقاجان آقاجان آقاجان
میدونم نذاشتی بره آبروم
آقاجان آقاجان آقاجان
-----------------
برات روضه خوندم توی خلوتم
منو گریه و تسبیح تربتم
امون از غم قتلگاه و حرم
مثه خواهرت ، نمونده دیگه طاقتم
غریب گیر آوردن تورو کربلا
واویلا واویلا واویلا
سرت رو بریدن چرا از قفا
واویلا واویلا واویلا
جلو خواهرت میزدی دست و پا
واویلا واویلا واویلا
نوشتند زدند سنگ و تیغ و عصا
واویلا واویلا واویلا
منو اربعین کربلا می بری
آقاجان آقاجان آقاجان
فداتشم چقد خوبی و محشری
آقاجان آقاجان آقاجان
- پنج شنبه
- 31
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 14:47
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسین رحمانی
ارسال دیدگاه