دوباره میدم سلامت
دوباره میدم سلامت ارباب
زدم دلم رو ، بنامت ارباب
وقتی که چشمام ، میباره واست
یعنی که نزدیک ، شده اجابت


 میگم السلام ، با چشای تر به تو رو زدم ارباب
فصل روضه هاست گرچه روسیام بازم اومدم   ارباب
 
 آخه نوکر میزنه ، رو به اربابش حسین
 منم دارم میزنم ، روبه بین الحرمین
 آره هرچی که باشم ، دم از مادر میزنم
 برا اون قد خمش ، همش رو سر میزنم
 
حسین سلطان کرم


 بند دوم

 شاید که بار ، آخره مولا
که سینه زن شد ، نوکرت آقا
 اگه قراره ، بمیرم امسال
کاش بمیرم با ، روضه ی گودال

 هرچی گشتم این زادو توشه رو غیر رو سیاهی نیست
 از ثواب و از رزق نوکری حتی پر کاهی نیست
 

 اخه چی دارم حسین ، بجز اشک تو چشام
 چی موند از من تو بگو ، بجز عشق کربلام
اگه اون دنیا ازم ، کسی پرسید چی داری
سرم پایینه فقط ،  میگم اشک روضه هام

 حسین سلطان کرم




بند سوم

میگن که اشک ، سینه زناتون
میشه شفیع ، صحرای محشر
اما چی میشه ، اگه یوقتی
 روتو بگیری از روی نوکر


وای اگه بگی شکل تو مثه شکل نوکرامون نیست
یا چرا روی شونه های تو خاک کربلامون نیست



آخه نوکرهای ما ، همه اهل طاعتن
هم اهل نمازن و هم خادمای هیئتن
نمیشه با اشک و عزا ، جای حق الناس و گرفت
اهل حلال حرومه هرکی که تو هیئت دعوته


 حسین سلطان کرم