اشعار مدح امام رضاع),(ای فضل تو بیکــران رضاجان)

5661

-1

ای فضل تو بیکــران رضاجان
ای جنت جــاودان رضــاجان
ای جلـــوۀ لامکان رضــاجان
مرضیّ و رضیِّ جـان رضاجان
عالم ز پی‌ات روان رضــاجان
ای آمـــده زآسمان رضـاجان
جانِ دل و جان بمان رضاجان
ای جـان همه جهان رضـاجان
جان تو و شیعیان رضاجان
ای سلسلـــۀ الـذهب کـلامت
از هـــر چـــه بلنــدتر مقــامت
گــــوینـد فرشتــگان سلامت
ای واجـب عینــــی احتــرامت
خــورشید، کبــوتری به بامت
آه ای به رضــــا رسیــده نامت
از خــالقِ مهــربان، رضـا جان
ای جان همــــه جهان رضاجان

جان تو و شیعیان رضاجان
ای مقصــدِ شوق کـــــاروانها
دلهـــا ز پـــی تــوأند و جانــها
جــان و دل پیـــرهـا، جـوانها
مشهـــور تـــویی در آسمـــانها
وصف کـــرمِ تــو بـر زبانــها
مشهور کــــرم، تـو در جهان‌ها
عالم بــه تو میهمان رضــاجان
ای جـــان همه جهان رضـاجان
جان تو و شیعیان رضاجان
جــان در حـــرمِ تـو پر گرفته
دل رفتــه ز جــان خبــر گرفتـه
پــروانـــه شده، شرر گـــرفته
تا خــاکِ تــو را بـه بــر گـرفته
عالــــم سخنت بـــه زر گرفته
گــر خصم، رهــی دگر گرفتـه
ماییـــم و تو همچنان رضاجان
ای جان همــه جهان رضـاجان
جان تو و شیعیان رضاجان
مقبــول خـــدا تویی رضاجان
خورشیــد هدی تویی رضاجان
شاه دو سرا تویـــی رضــاجان
هم عينِ «رضا» تويي رضــاجان
هم حسن قضـا تویی رضاجان
جان و دل مــا تویی رضــاجـان
عالم همه تن، توجان رضاجان
ای جان همـــه جهان رضاجـان
جان تو و شیعیان رضاجان
ای گل ز تو رنگ و بو گرفته
چـــون غنچه ز غیـر، رو گرفته
مــه در حـرمت وضـو گـرفته
مهـــر از رخت آبـــرو گــرفته
اشک است و ره گـــلو گرفته
بغضـــم ره گفتــــگو گـــرفته
خودحرف دلم بخوان رضاجان
ای جـــان همه جهان رضاجان
جان تو و شیعیان رضاجان
عــرش‌ است مقام بارگـــاهت
ای چشم ملک به روي مــاهت
من عــابر کـــو‌چــۀ نگــاهت
قـــربان نگـــــاه خیـــرخواهت
اي هر چه كه هست در پناهت
من سر نکشم، به خــاک راهت
زین قبـــله و آستان، رضاجان
ای جان همـــه جهان رضاجـان
جان تو و شیعیان رضاجان
هر چنـــد که غرقــۀ گنـــاهم
شرمنــــدۀ نــامـــــۀ سیـــــاهم
آهـــویم و گمشده‌ست راهـم
خود نیست جز این حرم پناهــم
من جز تو ولیِّ خود نخواهم
ای قافـــله‌‌هــای اشک و آهــم
دنبــال تـــو مهــــربان رضاجان
ای جان همه جهان رضاجان
جان تـو و شیعیان رضاجان
توحیــــد به شرط توست کامل
ای آینــــۀ فــرشتـــهْ حــامل
ای عـــرشیِ پاکِ نـــورْ محـمل
محمود تـــو را همــه خصائل
خــــورشيدي و چشمـــة فضائل
مهمــان توییـم و جمـله سائل
قــربان تـــو میـــزبان، رضـاجان
ای جان همـه جهان رضاجان
جان تو و شیعیان رضاجان
ای وارث مسنــــدِ معـــــــارف
تا کیست بـه رفعت تو عارف
ای حسن تــــو مجمــع اللطائف
دل در حرمت همیشه عاکف
جـــان گشتــه به گنبد تو طائف
ای بر تــو به جمـــلۀ مـواقف
پیـــوسته درودمـــان رضــاجان
ای جان همه جهان رضاجـان
جان تو و شیعیان رضاجان
هـــر چنــد کــــه می‌کنم تأمّل
دل هجر تو کی کند تحمّـل؟
جــــز بــــر تو کجا برم توسّل؟
تمثيــــل رضـــايي و تـوكّل
ای خاک قـــدوم تـــو همه گل
نام تـــو بر آسمـــان زده پل
از نور، چــــو نردبــان، رضاجان
ای جان همه جهان رضاجان
جان تو و شیعیان رضـاجان
تا سایـــۀ تـــوست بـــر سر مـــا
چــون نور خـداست، رهبر ما
حبّ است و ولاست سنــــگر ما
کشتـی نجـــات و لنــــگر ما
دوری ز تــــو نیست بـــاور مــــا
طوبـــایــی و سایــه گستر ما
ای گلشن گلفشـــــان رضـــاجان
ای جان همه جهان رضاجان
جـــان تو وشیعیان رضاجان
«ای نـــــور بتــــاب جان مـارا
ده جلـــوه همه روان مارا
پــــر نــــور کـــن آسمان مارا
افــــزون بنمـــا توان مـارا
پــر بــــار نمــــا نهـــان مـــارا
تضمین بنمـــا جنــان مارا
ای خسروانس وجــان رضاجان
ای جان همه جهان رضاجان
جــان تو و شیعیان رضاجان
در عیـــد ولادت تــــو ای شاه
هستیم پنــاهنده به درگاه
مــــارا نبـــود به جـز درت راه
ای هـادی خلقها الـی الله
هستـــی تـوزآنچه گـویم آگاه
درشام ظلال من توئی ماه
خواهیـــم زتو امــان رضا جان
ای جان همه جهان رضاجان
جان تو و شیعیان رضاجان
عیــد است وهمـه در آرزوئیم
زین یمن همه شکفته روئیم
با نـــام تو گرم گفتــــگوئیـم
ما جز رۀ تو رهی نپوئیــم
چیــزی به جــز از ولا نجوئیم
مادر پی کسب آبروئیــم
مارا سوی خود بخوان رضا جان
ای جان همه جهان رضاجان
جان تو و شیعیان رضاجان