این بیابان چه غم افزاست بیا برگردیم
این چه منزل گه ومأواست بیا برگردیم
عمه جان خیمه مزن دردل این وادی غم
چشمم ازاشک چودریاست بیا برگردیم
دربیابان عطش بیش ازاین پیش مرو
پیش رویم صف اعداست بیا برگردیم
ترسم این است بمانیم غریب وتنها
مقصدت گرچه همین جاست بیا برگردیم
توگل یاس علی هستی ومن یاس حسین
جای ما گلشن زهراست بیا برگردیم
تشنه ی عشقم وغم نیست زبی آبی لیک
طفل ششماهه دراین جاست بیا برگردیم
کی توان دید دراین گلشن عطشان، برخاک
پاره پاره تن سقاست بیا برگردیم
تا ندیدم پدرم بین هزاران دشمن
غرقه خون بی کس وتنهاست بیا برگردیم
پیش ازآنی که بسوزد حرم ال علی
گر رهی جانب دریاست بیا برگردیم
ای «وفایی» توزسوز دل ما باز بگو
این بیابان چه غم افزاست بیا برگردیم
- جمعه
- 8
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 20:53
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه