ای انتهای توبه‌ی آدم حسین جان
ای ابتدای سوره مریم حسین جان
این روز‌ها شبیه پدر مادرت شدیم
با این لباسِ مشکی ماتم حسین جان
ما با بهشت کار نداریم تا که هست
شش گوشه‌ات میان دو عالم حسین جان
آنجا بهشت هست که زهرا نشسته است
پس کنج هیاتیم از این دَم حسین جان
ما دلخوشیم با تو و شالِ عزای تو
هرآنچه غیر تو به جهنم حسین جان
تا مرحمِ جراحت لبهای تو شَویم
آورده‌ایم اینهمه زمزم حسین جان
خرج تو می‌کنیم تمامِ گلوی خویش
تا جان دهیم ماه محرم حسین جان
با هر هزار و نهصد و پنجاه زخمِ تو
فریاد می‌زنیم دَمادم حسین جان
دَرهم بخر تمامی ما را...شنیده‌ایم
دَرهَم شدی بخاطر دِرهَم حسین جان
- یکشنبه
- 10
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 15:9
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
حسن لطفی
ارسال دیدگاه