عمو مرا یاری کن
بیا علمـداری کن
برای ما کاری کن
رفعِ گرفتاری کن
******
خـدا کنـد بیـایـد عمـوی مهـربـانـم
ببینمـش دوبـاره به این دو دیدگـانـم
هـوای این دلم را به دسـت او سپـارم
مـن و جـدایی از او دگـر نمـی توانـم
کجـا مگـر فتـاده کـه تا حـرم نیایـد
مگـو مـرا تحمـل که طاقتـم سـرآیـد
دعـا کنـم خدایـا رسان عموی خوبـم
دوبـاره خیمـه ها را بهـار دل نمـایـد
ای مهربانم روح و روانم
عمو ابالفضل بی تو نمانم
عمو مرا یاری کن
******
بگو عمو ابالفضـل سکینـه بیقـرارست
به پیشِوازت عمـو نشسته اشکبـارست
دگر کسی نگویـد عمو عطش به خیمه
پس از تو این سروده غمین ترین شعارست
بهانـة رقیـه شـده دو شـانه هـایـت
درون خیمه جویـد عمو نشـانه هایـت
سه ساله در فراقت نموده غش عمو جان
که داغ تو نشانده به سینـه تا نهایـت
ای مهربانم روح و روانم
عمو ابالفضل بی تو نمانم
عمو مرا یاری کن
******
دو دیدگان طفلان غمین شده به راهت
به یاد خیمه مانـده دو آخریـن نگاهـت
یکی به چشـم اصغـر که قول آب دادی
یکـی رقیـه را که نشستـه در پناهـت
عمـوی مهربانـم همیشـه بی قـرینـه
نه تاب این جدایی نه طاقتی به سینـه
چگونه بعـد عمّـو به خیمـه ها نشینـم
خـدا کنـد بمیـرد بـه کـربـلا سکینـه
ای مهربانم روح و روانم
عمو ابالفضل بی تو نمانم
عمو مرا یاری کن
******
نشسته بر حرمگـاه فقط هوای غمگین
تمـام کودکاننـد دو دیده هـای رنگین
که مشـک پاره دیدن شـده عذاب آنان
که می دهد تسلّا در این عزای سنگین ؟
شکستی و شکستم به آه سینه سـوزم
نشستی و نشستم به گریه دیـده دوزم
بـه شعـر سـروری بیـن نشانـة تـولّا
به عشـق یا ابالفضـل چراغ دل فروزم
ای مهربانم روح و روانم
عمو ابالفضل بی تو نمانم
عمو مرا یاری کن
******
- چهارشنبه
- 13
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 17:2
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
ارسال دیدگاه