بند اول
ابرم و بارون میباره از تو چشام
روضه خونم روضه خونه کرببلام
خودم دیدم کاشکی نمیدیدم خدا
نشسته بود شمر روی سینهٔ بابام
خنجر و از غلاف کشید
تا که به حنجرش رسید
سرش رو از قفا برید
صدای ناله هاشو میشنیدم
به روی نی سر جداشو دیدم
تا قتلگاه همراهه عمه من هم
پای برهنه از رو خار دویدم
(واویلتا واویلتا واویلا)
بند دوم
فکر و خیال من شده کوفه و شام
یادم نمیره میزدن سنگ از رو بام
کاشکی میمردم نمیدیدم ای خدا
ماها رو بردن توی مجلس حرام
یادم نمیره طعنه ها
میزد یزید بی حیا
با چوب به لبهای بابا
همون لبی که میبوسید پیمبر
به صوت قرآنش چشا میشد تر
وقتی که خیزران میخورد شنیدم
نوای محزون غریب مادر
(واویلتا واویلتا واویلا)
بند سوم
من بودم اونجا تنها مرد قافله
دست و پامو بسته بودن با سلسله
دیدم رقیه رو که جون میداد خدا
به زیر دست و پای زجر و حرمله
کاشکی نمیدیدم خدا
سیلی که میخورد بی هوا
صدا میزد عمه بیا
صدای ناله هاشو میشنیدم
کبودیه رو صورتش رو دیدم
وقتی که جون داد تو خرابه ها من
تاولای کف پاشو بوسیدم
(واویلتا واویلتا واویلا)
- چهارشنبه
- 20
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 11:15
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه