بند اول
معروفم به گریه،مأنوسم با دعا
من زین العبادم،تب داره کربلا
از اونروز غمبار،گریونم چهل سال
با قلبی شرر بار،گریونم چهل سال
چهل سال،بی قرارم
میسوزه،قلب زارم
چهل سال،در عذابم
از چشام،خون میبارم
که دیدم،با یه خنجر
بریدن،از بابام سر
شنیدم،از تو گودال
صدای،غریب مادر
واویلا آه و واویلا
?بند دوم
معروفم به گریه،من کناره کعبه
میسوزم به یادِ،اون تیر سه شعبه
کار خنجر و کرد،وقتی که رها شد
شیرخواره پرید و،سر از تن جدا شد
چهل سال،بی قرارم
میسوزه،قلب زارم
چهل سال،در عذابم
از چشام،خون میبارم
که دیدم،پشت خیمه
خونی پیکر علی رو
و دیدم،روی نیزه
واویلا،سر علی رو
واویلا آه و واویلا
?بند سوم
معروفم به گریه،من در مَلَاءِ عام
سخت تر از کربلا،واسم بوده اَلشّام
بُردن مارو اونجا،از کوچه و بازار
یادش که میُفتم،من رو میده آزار
چهل سال،بی قرارم
میسوزه،قلب زارم
چهل سال،در عذابم
از چشام،خون میبارم
که دیدم،عمه بود و
یه عده،پستِ شامی
و رفتم،توی بزم
شرابِ،اون حرامی
واویلا آه و واویلا
۱۳۹۸/۶/۲۷
- پنج شنبه
- 28
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 10:16
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه